-
1 мозък
мо́зъ|к м., -ци, ( два) мо́зъка 1. Gehirn n, -e, Hirn n, -e; 2. прен. (ум) Verstand m o.Pl., разг. Grips m, -e (рядко); костен мозък knochenmark n; Главен мозък großhirn n; животински мозък bregen m = Brägen m; напрягам си мозъка sein Gehirn anstrengen; той има мозък в главата си er hat Kopf; разг. er hat Grips/Verstand; мозъкът ми не може да го побере ich kann es nicht fassen; разг. das leuchtet mir durchaus nicht ein; мокър до мозъка на костите nass bis auf die Knochen, klatschnass.